Dwa; Boże, daj mi sa­mot­ność, bo niena­widzę ludzi.

Budzi mnie potworny hałas dobiegający z kuchni. Zrywam się na równe nogi, bo skoro tego hałasu nie zrobiłam ja, to ktoś inny musi być w moim mieszkaniu. Wchodzę do kuchni i widzę faceta samych bokserkach.

-O kurde, przepraszam, nie chciałem robić hałasu! – i nagle przypomniałam sobie, że wczorajszej nocy przygarnęłam pod dach jakiegoś pijanego menela spod sklepu. Dobra, może nie takiego menela, bo menele nie są takie seksowne w bokserkach i nie mają takiej fajnej klaty.

-To że pozwoliłam ci tu nocować, nie znaczy że życzyłam sobie pobudki o ósmej rano.

-No przepraszam nooo, szukałem jakiś tabletek.

-Kac męczy? – podchodzę do jednej z szafek i wyciągam pudełko z lekami.

-Ehe. Nic praktycznie na pamiętam.

-Nie ma co pamiętać, wlazłeś mi do mieszkania, zachowywałeś się jak bachor i mówiłeś, że mam fajne nogi.

-Bo masz.

-Wiem. – wstawiam wodę na mocną kawę.

-Musze wynająć jakieś mieszkanie. I poszukać samochód.

-Zgubiłeś samochód? – pytam rozbawiana.

-Noooooo. – mówi zmieszany – Znaczy nie zgubiłem, tylko gdzieś zostawiłem, ale nie pamiętam gdzie. – drapie się po głowie – A tak w ogóle to czemu nie piszczysz, skaczesz ani nie prosisz mnie o autograf?

-Słucham? A powinnam? Kim ty jesteś?

-Naprawdę nie wiesz kim jestem?

-Oprócz tego, że jesteś menelem, wpraszającym się ludziom do domu, to nie, nie wiem kim jesteś.

-Nie jestem żadnym menelem! – krzyczy oburzony. – Jestem siatkarzem.

-Sory, nie lubię sportu. – stawiam przed nim kubek z czarną kawą.

-Serio nie znasz Bartka Kurka?

-Nie. Znam tylko Piszczka, ale to piłkarz chyba. Tego fajnego, z reklamy Opla.

-Bo ja jestem Bartek Kurek. Też z reklamy, tylko że Monte. I mieszkałem w Rosji, ale za zimno tam było. No i wczoraj wróciłem tu, ale trochę zabalowałem i potem chciałem trafić do mojej dziewczyny, znaczy się byłej dziewczyny, ale jej tu nie było. I w sumie to już mnie nie obchodzi gdzie ona jest. A Ople to głupie samochody, Piszczek nie wie co reklamuję.

-Coś tam o niej wczoraj wspominałeś. Ogólnie rozgadany byłeś. I upierdliwy. I wkurwiający.

-Nie lubisz mnie? – zrobił minę a’la kot ze Shreka

-Nie przepadam za facetami, którzy nie dość że wpieprzają mi się mieszkania, to jeszcze do łóżka.

-Co? SPAŁEM Z TOBĄ?!

-Chyba nie sądzisz, że pozwoliłabym ci!

-To dobrze, nie chciałbym nie pamiętać seksu z tobą.

-Ty jesteś jakiś chory psychicznie czy po prostu głupi?

Facet cholernie działa mi na nerwy i nie wiem czy robi to specjalnie, czy nie.

Po kilku minutach stoi już na korytarzu i wiąże buty. Dopiero teraz zauważam jego niebieskie oczy, dokładnie takie jakie uwielbiam.

-Bo wiesz, może poszłabyś ze mną na kawę? Tak w ramach podziękowania.

-Nie mam czasu. – mówię, mając nadzieję, że w końcu go spławie.

-To może chociaż dasz mi swój numer?

-A obiecujesz, że nie będziesz do mnie pisał ani dzwonił?

-Obiecuję! – mówi ochoczo.

-Masz. – podaję mu telefon. – A teraz spadaj Kurek. – wypycham go zza drzwi.

-Do zobaczenia! – krzyczy, a ja idę do łazienki.

Po chwili dostaje smsa.

Miałem skrzyżowane palce. I nie wiem czy już to mówiłem, ale masz fajne nogi.

Bartek.

*

Za szybko to jest, wiem.

I niefajne.